Het zat eraan te komen. De aanvankelijke motor revisie was niet goed gegaan. Het opboren was op zich prima verlopen. Maar de zuigerveren hebben nooit netjes tegen de zuigerwand aangelegen. Daardoor sloten ze niet goed af en kon olie langs de zuigerwand zijn weg naar de verbrandingskamers vinden en als blauwe rook de uitlaat verlaten. Op de foto is mooi te zien dat de zijkanten van de zuigerveren zwart zijn van de roet. Als de zuigerveren netjes tegen de zuigerwanden hadden gelegen, zou er nooit zwarte roet op de zijkant hebben kunnen komen, maar waren ze netjes glanzend geweest. We zijn Peter van Giersbergen uit Silvorde gaan opzoeken met alle motor onderdelen. De zuigerveren hadden nogal wat schade aangericht. Dus moest alles wederom worden opgeboord. Beetje pech. We hadden beter moeten meten bij het in elkaar zetten. Dan hadden we gezien dat de slot speling echt te klein was. Ook wist Peter te melden dat de kwaliteit van de zuigers matig was. Iets wat we bij MG helaas meer tegenkomen. Er zat nogal wat variatie op de afmetingen van de zuigers. Dus op herhaling zijn we voor een betere kwaliteit gegaan.Ook heeft hij de olie kanalen open gemaakt en uitgespoeld om zeker te zijn dat er geen vuil ergens was achter gebleven. Er zaten wat krasjes op de lagerschalen die daarop duidden.

Verder hebben we toch maar de knoop doorgehakt en direct een nieuwe nokkenas en nok volgers gemonteerd. Ook is de koppeling en vliegwiel gebalanceerd zodat de motor rustiger loopt. Bij het in elkaar zetten en opstarten van de motor hadden we wat moeite om oliedruk te krijgen. We hadden zoals gewoonlijk de bougies nog even niet gemonteerd en op de startmotor de motor rond laten draaien. Omdat we na een paar slagen nog steeds geen druk hadden, hebben we het carter en de oliepomp verwijderd. Daar bleek niets verkeerd, zodat we alles weer gemonteerd hebben en de pomp zelf even van nieuwe olie voorzien. Daar zat het probleem. Nadat er olie in de pomp zelf zat werkte alles naar behoren en hadden we snel weer druk.

Inmiddels loopt de motor nu wel zonder te roken. We zien uit naar het voorjaar om wat meer kilometers te maken.

De hoedenplak van de MGA moest nog steeds gedaan worden. Toen we de auto kochten, zat er helemaal geen hoedenplak in. Zelfs het frame van de hoedenplak was eruit. Nu wil het toeval dat er een paar kilometer verderop iemand woont met eenzelfde MGA coupe. Hij was zo aardig me uit te nodigen voor de koffie en MGA verhalen. Toen hebben we ook de hoedenplan nauwkeurig opgemeten en nagetekend, zowel het metalen frame als ook de houten lijst die tegen het frame zit gemonteerd.

Het frame zelf is redelijk gemakkelijk na te maken van een stuk plaatstaal van 0.8mm. Eigenlijk heel leuk om een stuk plaatstaal netjes te vormen tot het frame. Eerst de meest lastige stukken en die vervolgens pas maken door ze in te korten in de auto. Vervolgens de delen aan elkaar hechten en netjes glad slijpen. De rest van het frame is eigenlijk heel simpel na te maken en aan het eerste stuk vast te zetten. Een paar laagjes lak maken het compleet. Nadat het frame in de auto is gemonteerd kunnen ons richten op de hoedenplak zelf en de houten strip aan de voorzijde. Als het geheel naar tevredenheid past, kan het worden bekleed. Een leuk projectje voor in de winter. Passen in de auto en dan weer snel naar binnen om bij de verwarming verder aan de onderdelen te werken. Het uiteindelijk pas maken van de houten delen nam nogal wat tijd in beslag. Maar al met al zijn we blij het het resultaat. Oordeel zelf..

Een ander klein puntje dat nog moest worden recht gezet was het chromen greepje van het zijruitje. Die was gebroken. Aangezien dat niet meer te krijgen was hebben we dat nagemaakt van stukjes metaal. Oplassen, slijpen, vijlen en schuren: Een paar uutjes aan de werkbank kan leuke dingen voortbrengen. Uiteindelijk waren we tevreden met het resultaat. Het paste perfect. Het verchromen maakt het greepje helemaal af. Op de foto staat het gebroken onderdeel rechts. Het is gelijmd om beter als voorbeeld te kunnen dienen.

We hebben nu ongeveer 1500km op de teller staan. Ondanks het feit dat de auto prima rijdt is het olie verbruik is echt buiten proporties. Er komt constant een blauwe rook uit de uitlaat. Eerst dachten we dat dit met het inlopen te maken zou hebben, maar dat was toch niet het geval. De bougies zijn steeds zwart van de olie en tijdens het stationair draaien bij een stoplicht zie de auto achter je langzaam in een blauwe wolk verdwijnen. Daar moest echte wat aan gedaan worden. Er zat niets anders op dan de motor er weer uit te halen en compleet te demonteren. Het bleek dat de zuigerveren te weinig slotspeling hadden, waardoor ze de zuigerwand hadden beschadigd. Ook bleek er vuil te zijn gekomen in een paar lagers. Waarschijnlijk doordat er toch ergens nog vuil in de olie kanalen zat. Al met al een lelijke tegenslag. De motor moest andermaal een volledige revisie ondergaan.

Een andere tegenslag was dat bij het uitnemen van de motor de hoofdremcilinder bleek te lekken. De remolie was helemaal zwart. Achteraf kwam dit doordat de cups aan het oplossen waren in de remolie. Dit ondanks het feit dat de juiste remolie was gebruikt. Het leek erop dat de kwaliteit van de cups duidelijk inferieur was. De gelekte remolie had ook nog de lak onder de remcilinder aangetast, waardoor we ook dat moesten herstellen. Dit alles met een nieuwe hoofdremcilinder... Als de motor weer terug is hebben we hopelijk beter nieuws. We zullen een overzicht maken van alle problemen die we bij de motor zijn tegengekomen. Het minste dat we met fouten kunnen doen is ervan te leren...

Na de mijlpaal van de eerste rit, zijn we de schermen en deuren gaan installeren, als ook de verlichten en andere zaken die de auto verder compleet moeten maken. Even voorzichtig een gat maken voor de buiten spiegel, zonder uit te schieten op de nieuwe lak. Voor de bedrading van de koplampen hebben een kleine concessie gedaan aan de originaliteit ten faveure van de veiligheid. Er zijn relais gebruikt om niet de hoofdstroom door de kleine schakelaar op het dashboard te laten lopen. Als je moet kiezen tussen origineel en het risico de MGA te verliezen in een brand, is de keuze eenvoudig gemaakt. Bijkomend voordeel is dat er minder spanningsverlies is en dus de verlichting wat helderder is. Wanneer er LED koplampen beschikbaar zijn die in de houder passen, kunnen de relais er weer uit. De ramen in de deur zitten nog niet helemaal naar mijn zin. Daar moet nog wat aan gedaan worden. De panelen die aan de binnenkant van de deur zijn geschroefd zijn wat dikker dan origineel waardoor de deuren moeilijk sluiten. Een mooi klusje voor de komende winter.

Wat auto wel echt af maakt zijn de nieuw verchroomde bumpers. Het duurde even voordat die klaar waren, maar omdat er iemand van de MGA club ons zijn bumpers liet lenen, konden we in afwachting van de bumpers zaken als kenteken en verzekering alvast regelen, zodat we al konden rijden over de rivierdijken van Maas en Waal in onze omgeving. Eerst korte stukjes en naarmate het vertrouwen in de MGA groeide steeds verder.

Een aantal problemen kwamen aan de oppervlakte. Allereerst een geluid in het differentieel. Dat bleek een bout van de aandrijfflens te zijn die niet goed vast zat. Verder hadden we last van buitensporige olie lekkage. Ja, ja, ik hoor u denken: Engelse auto's horen olie te lekken zolang dat er olie inzit. Maar er zijn grenzen... Het bleek een krom distributiedeksel te zijn en daardoor een lekkende keerring. Dus dat is inmiddels ook verholpen en nu blijft de oprit een schoon.

In de tussentijd hebben we nu ruim 800km op de teller staan en het rijden in de MGA is een feest. Schakelen gaat perfect en de motor loopt geweldig. Nog geen enkele keer afgeslagen of zelfs maar overgeslagen. De enige keer dat de motor niet direct aansloeg, was toen ik het contact vergeten was aan te zetten. Ondanks het feit dat de motor netje loopt, rookt de uitlaat flink: een duidelijk geval van verbrande olie. Het is toch wel erg genoeg dat er toch een keer wat aan gedaan moet worden. Ook het interieur moet nog aan gewerkt worden. Ik heb behoorlijk wat geluid isolatie platen in de MGA gedaan, hetgeen achteraf zeker de moeite waard is gebleken. Zelf met de isolatie is de tunnel direct achter de motor na verloop van tijd toch lekker warm. Er moet nog een laag tapijt overheen, wat het rijden in de auto nog wat aangenamer moet maken.

Buiten het tapijt, het beter stellen van de deuren en ramen moet er ook nog een hoedenplank worden aangebracht achter de stoelen. Die zat er toen we de auto kochten niet in. Tot nog toe hebben we via de verschillende fora niet veel feedback gekregen om een duidelijk schets of foto te bemachtigen. Mocht dat niet lukken, moeten we maar goed naar de bestaande foto's kijken en creatief zijn. Mocht er iemand zijn die een coupe uit 57 heeft met een hoedenplank, houden we ons aanbevolen.

Een mijlpaal waar we lang naar hebben uitgekeken: Het starten van de motor voor de eerste keer. We moesten wel een paar hindernissen nemen om er te komen, maar het is gelukt. Het eerste probleem dat we tegen kwamen was dat de koppeling niet goed werkte. Het bleek dat de koppelingsvork verkeerd om zat gemonteerd. Om dat te corrigeren moest de motor er weer uit. Nadat die was hersteld, bleek de koppeling cilinder te lekken. Daar moest een nieuwe voor komen. De verdeler en de ontsteking was eerder al getest op een test opstelling. Zodoende wisten we zeker dat de vervroeging goed functioneerde en netjes binnen specificatie limieten was.

Vervolgens heb ik alle elektrische componenten en bedrading getest. Eerst de accu aangesloten via een zekering, voor het geval er ergens kortsluiting zat. Dat bleek niet het geval en alles werkte naar behoren. De ventilator, de lichten in het dashboard, en de ruitenwissermotor. Alles werkte, behalve de brandstofpomp. Hier moesten we een andere voor zien te vinden. Nu bleek er in de buurt een enthousiaste MG eigenaar was die er een hobby in had om oude SU brandstofpompen vakkundig te herstellen. Deze nieuwe/oude pomp werkt prima. Nadat alle elektriek was getest en goed bevonden, konden we de starter laten lopen, maar wel met de bougies verwijderd en de ontsteking buiten werking, dit om olie in de motor rond te pompen. Na een paar seconden hadden we inderdaad een mooie oliedruk.

De eerste start poging: benzine in de tank, contact aan en wachten totdat er brandstof in de carburateurs zit. Maar nee, de vlotterkamers liepen over en we zagen af van de start poging. Het bleek dat de vlotternaalden niet goed zaten. De volgende dag zouden we een nieuwe poging doen. Dat ging voorspoedig: vroemmmm. De MGA motor loopt weer na 35 jaar stil te hebben gestaan. Na de carburateurs af te hebben gesteld, heeft Daan er een klein rondje mee gereden. Een echte mijlpaal.

Een paar dingen kwamen nog wel aan het licht. Zo werkte de generator niet en was de snelheidsmeter kabel gebroken. Maar voor de rest werkte alles naar behoren: de motor, koppeling, remmen en stuur. Nu moeten we de deuren en spatborden nog monteren en dat kunnen we gaan denken aan een kenteken.

Het begint ergens op te lijken. Het spuitwerk van het carrosserie is klaar. Het is een hoop werk geweest, maar het resultaat is geweldig. John Hurenkamp in Wijchen heeft zich ontfermd over het strak maken en lakken van het carrosserie.

Gedurende het herstel van het plaatwerk hebben we steeds tijdelijke lak lagen aangebracht om direct weer roesten van het nieuwe metaal te voorkomen. Deze tijdelijke laklagen moesten eerst worden verwijderd. Daarna kon er begonnen worden met het aanbrengen van filler om tot een prefect glad resultaat te verkrijgen alvorens de kleur lak van worden aangebracht. Nadat met filler alles strak was gemaakt, volgde nog een grondlak om de filler compleet in te sluiten.

Nu kon met de opbouw van de kleur lak worden begonnen, maar niet voordat een steenslag coating was aangebracht. Daarna werd aan de binnenkant, koffer ruimte en motorruimte de nieuwe kleur aangebracht: Orient Red. Het is niet de originele kleur van de auto. Dat was Island Green. Het MGA rood wordt leuker gevonden door de meerderheid en nu is het moment om te switchen. Tijdens het lakken van de binnenkant, is de buitenkant afgeplakt. Natuurlijk moest de binnenkant worden afgeplakt toen de buitenkant werd gespoten. De buitenkant is in 2 lagen gespoten: Eerst de kleur en vervolgens een transparante laklaag. Het resultaat is geweldig. We hebben de lak even laten uitharden alvorens het carrosserie terug te plaatsen op het chassis: zeker een milestone, zou ik zeggen.

In de tussentijd hebben we zoveel mogelijk alle onderdelen klaargelegd en bouten en moeren bij elkaar gezocht zodat we bij het opbouwen alles vlot kunnen monteren. Op dit moment hebben we wat weinig tijd om alles te monteren. Daan heeft zijn school en ik mijn werk. We zullen het betere en stabielere weer van het voorjaar afwachten om alles af te maken. Als alles goed gaat kunnen we deze zomer de motor opstarten en gaan toeren. In afwachting van het mooiere weer zochten we onderdak voor de MG. Een MG dealer in de buurt had nog een plaatsje over precies in de etalage en nog in de spotlight ook.