Eindelijk is al het laswerk aan het carrosserie klaar. Uiteindelijk hebben we toch nog de hulp van een expert ingeroepen om alle plaat delen netjes op elkaar te laten aansluiten. En eerlijk gezegd: het weer wordt kouder en het moest maar eens klaar zijn. Dus het installeren van de aluminium deur plaat en achter klep heeft deze expert gedaan: netjes en snel. Alles sluit nu netjes aan met proportionele ruimtes tussen deur en carrosserie. Nu kan er met lakken worden begonnen. Een primer en dan een filler om alles netjes glad te maken. Daarna moet er weer een primer op om de filler netjes in te sluiten.

Als dat allemaal is gedaan kunnen we het chassis weer ophalen om de motor erop te monteren, terwijl het carrosserie aan de binnenzijde wordt gespoten: motorruimte, kofferruimte, binnen schermen etc. Als dat klaar is en uitgehard, plaatsen we de 2 weer op elkaar en kan het carrosserie de laatste lak lagen krijgen. Hoe dat de MGA eruit gaat zien en hoe hij zal rijden? In een paar maanden weten we meer. Hou de website maar in de gaten....

Als je iemand ontmoet op straat of waar ook, dan is de neus wel een van de eerste dingen die je ziet van die persoon. Een wondje of een pukkel op je neus is lastig te verbergen. Met een auto is het niet veel anders. Onze MGA had ook behoorlijk schade aan de neus. De spatborden sloten slecht aan op de voorzijde van het carrosserie. Ook de grill paste niet goed in de nis die daar voor bedoeld is. Aan de linker zijde was het zelf zo erg dat er niets anders op zat dan een deel van deze nis weg te halen en nieuw te maken van een nieuw stuk plaatstaal. Nu past alles weer behoorlijk. De laatste paar oneffenheden worden met het strak maken van het carrosserie glad gestreken.

Het carrosserie kreeg serieus aandacht van een professionele auto restaurateur: Martin Dijkhof. Hij kreeg het dak weer netjes vlak. Wij zagen dat even niet meer zitten. Ook heeft hij ons weer op gang geholpen door het voorfront wat bij te werken en een stuk te vervangen. Daarna hebben we ook het chassis naar hem toegebracht om het geheel te passen. Dat leverde even een 'oei' moment op. Niet goed... Door nauwkeurig meetwerk aan het chassis bleek dat het rechter voorwiel 2cm naar achteren was gegaan. Gezien de dikte van het materiaal dat gebruikt is voor het chassis, is dat niet door een stoeprandje gekomen. Veel geweld was nodig om de wielen weer in het gelid te krijgen.

Het is pijnlijk te moeten constateren dat door deze correcties een deel van het nette lakwerk weer teniet wordt gedaan. Hoeveel beter was het geweest als we eerst goed hadden gemeten... Maar goed: we leren van onze fouten. En u gewaardeerde lezer: ik geef u de mogelijkheid te leren van mijn fouten. Voordat het lassen, eerst alle oude verf eraf en alles goed nameten. Bij de wielen gebeurde iets soortgelijks. Tijdens het monteren van de banden bleek bij een wiel wel heel erg veel gewicht nodig te zijn. Duidelijk een geval van een kromme velg. En om die weer recht te maken... precies... gaat de lak eraf.

Met het dak weer netjes glad, konden we verder met kleine locale oneffenheden vlak te maken met soldeer tin, zodat later niet te veel plamuur nodig zal zijn. We zijn ook begonnen met het passen van de schermen. Zeker de achterschermen passen al heel behoorlijk. Het begint ergens op te lijken. De ies passend maken alvorens de grill te laten verchromen. Voordat met lakken kan worden begonnen moeten we eerst zeker zijn dat alles netjes aansluit.

Er is nog steeds een hele weg te gaan, voordat we de weg op kunnen. Zo af en toe kijk ik naar de plaatjes van het prille begin: heel veel roest tussen de deuken en soms zelfs dat niet meer. Nu is de meest voorkomende kleur grondlak grijs met hier en daar nog een deukje. Verder sluiten een paar carrosserie delen nog niet helemaal aan. Nog niet ...

Met het carrosserie gescheiden van het chassis, kan er parallel worden gewerkt aan beide: het chassis bleef thuis en het carrosserie hebben we naar een professionele auto restaurateur gebracht: Martin Dijkhof. Het dak zat werkelijk vol met deuken en we hadden de ervaring van een expert nodig om het dak perfect glad te krijgen. Bij een lage auto zoals de MGA is het dak het eerste waar het oog op valt als je naar de auto kijkt en dus moet het echt perfect zijn. Met het vele uitdeuken dat ik al had gedaan was het plaatwerk hier en daar al wat uitgerekt. Een ervaren plaatwerken kan met warmte de boel weer wat krimpen.

Het eerste wat er bij het restauratie bedrijf is gedaan is de laatste lak verwijderen door middel van glasparel stralen. We hadden zelf eerst met de hand zoveel als mogelijk reeds alle verf verwijderd met alle denkbare middelen. Vooral het dak hebben we meest met chemische middelen en schuurpapier schoongemaakt. Het dak is bijzonder kwetsbaar en we wilden niet het risico lopen dat het vernield zou worden door te veel stralen. Dit was nadrukkelijk aangeraden door Martin. Aan de voorzijde van de auto zit nog wel wat werk. Bij een van de vele aanrijdingen is de voorzijde enigszins opgestuikt. Het paneel onder is hierdoor wat gegolfd waar het vlak had moeten zijn. De voorschermen passen dientengevolge niet netjes. Het beste kunnen we dit paneel geheel vervangen, hetgeen de passing hopelijk ten goede komt.

Parallel aan het carrosserie werk hebben Daan en ik gewerkt aan het chassis. We hebben de tank, de ophanging, de versnellingsbak en de aandrijfas gemonteerd. De remleidingen en slangen zijn compleet vernieuwd. Het is maar beter geen risico te lopen. Uiteindelijk hebben we de houten vloerplaten gemonteerd. Alle randen zijn netjes afgekit met een polyurethaan naden kit. We zijn niet van plan de auto in slecht weer te rijden, maar af en toe een bui valt niet compleet te vermijden. Uiteindelijk willen we de MGA natuurlijk wel gebruiken. Het chassis is nu klaar. Zodra het carrosserie ook klaar is, kan het worden gepast.

Met de auto in de opbouw fase, nemen ook de speculaties toe met betrekking tot de datum waarop de auto rij klaar zal zijn. Het lijkt inderdaad op dat het klaar moment dichterbij is dan het begin. Maar of dat in tijd gemeten ook zo is, dat valt te bezien. Hoewel we natuurlijk graag de auto op de weg willen zetten, hebben we ook veel voldoening aan het restauratie proces zelf.... De tijd zal het leren.

Hoe eet je een olifant: hapje na hapje. Vegetariërs en dierenliefhebbers onder ons hoeven zich geen zorgen te maken. Ik ben niet van plan om in Afrika te gaan jagen op die grote dieren. Het is een manier om uit te drukken hoe het plaatwerk aan het carrosserie vordert: stapje voor stapje. We zijn al vele deuken en rotte stukken tegengekomen aan zowel schemeren als het carrosserie zelf. Sommige van deze deuken waren zo erg dat het beter was een compleet stuk eruit te snijden, op de werkbank recht te maken en weer terug in te lassen. In andere gevallen was het beter een nieuw recht stuk plaatstaal als uitgangspunt te nemen.

De A-stijlen rechts en links waren behoorlijk slecht, waar ik nieuwe stukken voor heb gemaakt. Hier en daar heb ik wat soldeertin gebuikt om kleine deukjes op te vullen. De rechter boven hoek van de de voorruit frame had een lelijke deuk. We begrijpen nog steeds niet hoe men dat voor elkaar heeft gekregen. Normaal wordt filler alleen gebruikt om kleine oneffenheden glad te maken alvorens de lak wordt aangebracht. Maar hier is een echte beeldhouwer bezig geweest. Dit stuk van de voorruit frame is compleet met filler gereconstrueerd: knap op zich, maar ik maak het liever weer zoveel mogelijk recht en vlak met plaatstaal.

De volgende hap betrof de de benzinetank en dan wel de binnenkant, omdat de buitenkant reeds was gestraald en gespoten. De ouderwetse brandstoffen waren vriendelijk tegen het plaatstaal van de benzinetanks. Maar de huidige brandstoffen met alle toevoegingen zijn een stuk minder vriendelijk en dus is het raadzaam de tank te behandelen met een coating. Er zijn meerdere fabrikanten die tank coatings of sealants leveren. Ik heb gekozen voor Tapox van Fertan. Dit is een 2 componenten epoxy coating. Eerst moet wel de tank worden ontvet en alle roest moet chemisch worden verwijderd. Alles bij elkaar zijn meerder liters chemicaliën nodig. Hierbij heb ik nauwgezet de instructies van de leverancier gevolgd. De zomerzon en het zwart van de tank hielpen het drogingsproces te versnellen. Een ventilator in de opening van de tankvlotter blies extra lucht in om het uitharden verder te versnellen. Het zal nog zeker een half jaar duren alvorens we de tank gaan vullen met brandstof. Dus zullen we zeker voldoen aan de drogingstermijn die Fertan voorschrijft. Over een aantal jaar zullen we ervaring hebben uit de eerste hand over hoe Fertan Tapox zich heeft gehouden in de tank van de MGA. Mocht u van plan zijn ook deze producten te gaan gebruiken en u kunt nog even wachten, dan delen we graag onze ervaringen. Stuur over een jaar of 2 even een mailtje.

Als ik dit schrijf zit ik in de avondzon te genieten van een lekkere zomeravond en de volgende hap uit de olifant te overpeinzen. Het meeste 'vlees' zit wat dat betreft nog aan de voorzijde van de carrosserie. Bij het weghalen van de lak kwam opnieuw een flinke hoeveelheid filler tevoorschijn. Zo langzamerhand schrik je er niet eens meer van. Een dergelijk project is het beste in de hobby sfeer te doen: Je kunt dan de vrije momenten gedurende de werkweek gebruiken om na te denken over de volgende hap.