Het heeft even geduurd, maar eindelijk zjin de nieuw verchroomde delen binnen gekomen. Het ziet er prachtig uit. Uiteindelijk hebben niet heel veel opnieuw verchroomd. Veel onderdelen hadden genoeg aan een flinke poetsbeurt. Met alles weer gemonteerd, werd het tijd om de motor weer te starten. Nou... Dat ging niet gelijk goed. De onsteking stond niet helemaal goed. Nadat dit was hersteld, sloeg de motor direct aan. Daarna nog even de ontsteking wat nauwkeuriger afgestreld met een lopende motor. Nu werd het tijd voor een proefrit. Er waren nog een paar kleine dingen, maar voor de rest werkte alles naar behoren.

Nu het frame en het motorblok van elkaar gescheiden zijn, is het een kleine stap om het frame verder kaal te maken en opnieuw te lakken. Er zat hier en daar wat roest op het frame, dus op zich kon dat geen kwaad. We besloten om voor poedercoaten te gaan. Het is weliswaar niet zo super glanzend als autolak, maar wel wat harder en steviger. Alle openingen in het frame zijn eerst degelijk afgedekt met plaatjes aluminium. Het is ook oppassen met vet dat nog ergens in het frame of achterbrug zit. Tijdens het uitbakken van het lak wordt het rond de 200 graden C. Dat maakt al het vet erg vloeibaar en met een beetje pech komt dat in aanraking met de uitbakkende lak en gaat het mis. Ook alle gaten in het frame, in het bijzonder daar waar draad in zit moeten worden afgedekt. Dit is bij gewoon lakken iets eenvoudiger.

Ook waren er een paar onderdelen waar het chroom deels vanaf gevallen was. Duidelijk voorbeeld van slecht aangebracht chroom. Dat moest dus even opnieuw. Tijdens het weer in elkaar zetten van de motor hebben we ook de draadboom een beetje gefatsoeneerd. Er waren hier en daar lelijke kabelschoentje aangezet en draden verlengd. Dat hebben we een beetje netter proberen te doen en krimpkous gebruikt voor de afwerking. Een heel raar iets wat we tegen zijn gekomen is dat er 2 knipperrelais op zaten die parallel waren geschakeld. Wat daar de bedoeling van was is niet duidelijk. We hebben er maar een van weggehaald.

Verder bleek dat de hoofdremcilinder van de achterrem lekte. Gelukkig was dat te verhelpen met honen en een reparatie zet. Met het weer vullen van het remsysteem hebben we nog even getwijfeld om moderne silicium remvloeistof te gebruiken. We waren echter niet helemaal zeker of alle rubbers daar wel tegen bestand zijn en dus hebben we toch maar good old DOT4 gebruikt en zullen elke 2 jaar het verversen.

Met alle elektrische componenten weer geïnstalleerd en een nieuwe accu, was het tijd om alles te testen. Voor de zekerheid tijdens de test toch maar even een extra zekering in serie met de accu. Alles bleek te werken, met uitzondering van de knipperlichten achter die verwisseld waren. Dat was eenvoudig op te lossen. De Guzzi heeft nog ouderwetse ontsteking met onderbrekers. Met een simpele meter is dat op tijd te zetten. Als de motor straks loopt zullen we met een stroboscoop lamp het nog een verifiëren. En nu nog even wachten op de chroom delen.

Het was duidelijk dat alleen een onderhoudsbeurtje de Moto Guzzi 850 T3 uit 1982 niet voldoende zou zijn om er weer een betrouwbare toermotor van te maken. En dus gingen over op plan B. De olie lekkage kwam duidelijk uit het koppelingshuis en dus moest dat open. Om daar te komen dient de versnellingsbak en de motor te worden gescheiden. Bij de Moto Guzzi kan die alleen worden gedaan als de aandrijfunit uit het frame is gehaald. Eerst maar het achterwiel, de eindaandrijving en de achterbrug verwijderd. Vervolgens het motorblok ondersteund met een paar houten blokken. Dan al de bedrading en kabels losgemaakt van het motorblok. Pas dan kunnen de 2 frame delen die onder het blok doorlopen van de rest van het frame worden losgekoppeld en kan het frame van achteren worden opgetild en over het frame worden weggereden op het voorwiel. Wel even samen doen natuurlijk. Nu staat het blok in het midden van de garage op de eerder genoemde houten blokken. Vergeleken met een auto is dit een makkie.

Nu kan de versnellingsbak worden gescheiden van de motorblok en hebben we toegang tot de koppeling. De binnenkant van het koppelingshuis was een zwarte vettige troep. Zowel aan de versnellingsbak kant als aan de motorzijde zat alles onder de olie. Het was duidelijk dat zowel de motorblok keerring als wel de keerring aan de versnellingsbak kant diende te worden vervangen. Om bij de motor keerring te komen moet eerst het de drukgroep en het vliegwiel worden weggenomen. Na het vervangen van de keerring kan alles weer worden gemonteerd. Wel moeten de koppelingsplaten even netjes in het midden worden gezet. Met wat uitmeten en stapsgewijze vast zetten lukt dat best. Als het klopt past de versnellingsbak er zo weer tegenaan. Dat is het eerste deel.

De versnellingsbak demontage vereist wat speciaal gereedschap. Daarbij kwam een ander probleem: De draad van de vulplug was beschadigd en zat er dus ook maar ten dele in. Daar moest duidelijk een tap doorheen. Buiten dat het een tap was die ik niet in mijn gereedschap set heb (M20 fijn) is het niet verstandig een tap in te draaien met de tandwielen er nog in. Dus zijn we naar een expert gegaan om de tandwielen eruit te halen, de draad op te zuiveren en alle O-ringen en keerringen te vervangen. Gelukkig voor mij zit er een Moto Guzzi expert vlakbij: Teo Lamers in Nijmegen. Dat bleek goedkoper te zijn dan alles zelf aan te schaffen. Bovendien hebben ze de bak mooi schoongemaakt en en waren ze in een paar uurtjes klaar. Nadien konden we de bak en het motorblok weer aan elkaar zetten.

Tijdens het uit elkaar halen van de bak had ik natuurlijk eerst de olie eruit laten lopen. Het viel me op dat er wel veel metaal deeltjes in de olie zaten. Bij verdere demontage kwam er een stukje ring tevoorschijn. Die had blijkbaar klem gezeten tussen het snelheidsmeter wieltje en het bijbehorende tandwiel. Het ringetje werd daarbij vermorzeld en ook het snelheidsmeter wieltje heeft een tand daardoor verloren. Gelukkig was er verder geen schade ontstaan. Alleen vervangen van het ringetje en het snelheidsmeter wieltje was afdoende. Klaarblijkelijk was het ringetje ooit een keer in de versnellingsbak gevallen.

“Paul, ik heb een motorfiets die waarschijnlijk wat onderhoud behoeft. Zou je daar eens naar kunnen kijken?” Zo begon het verhaal over een Moto Guzzi 850 T3 Polizia uit 1982. De motor had geruime tijd stil gestaan in een stalling. Er lag een stuk karton onder waar een grote olievlek op zat. Dit was een beetje een slecht voorteken. Toch zijn we er vanuit gegaan dat het met een onderhoudsbeurt wel goed zou komen. We kunnen altijd nog overschakelen op plan B.